Umut Evirgen: “Kendi İç Sesimi Perdeye Aktardım”

“Biz oğullar, annelerimizin kuzusu mu yoksa kurbanı mıyız?” diyor Umut Evirgen, yeni uzun metrajlı filmi Annesinin Kuzusu için. Evirgen’in senaryosunu Feride Çiçekoğlu ile kaleme aldığı ve yönetmenliğini üstlendiği Annesinin Kuzusu, Türkiye prömiyerini 30. Uluslararası Adana Altın Koza Film Festivali’nde yaptı. Filmde rol alan Necip Memili, festivalde “En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu” ödülünün sahibi oldu. Evirgen ile yeni filmi hakkında konuştuk.

Yeni uzun metrajlı filminiz Annesinin Kuzusu Türkiye prömiyerini yaptı. Filmin hikayesinin çıkış kaynağı nedir?
Yirminci yüzyıl ortalarında Godard’a atfedilen “fotoğraf gerçektir, sinema saniyede 24 defa gerçektir” (Küçük Asker, 1963) sözünden bu yana sadece sinemaya ve gerçekliğe dair düşüncelerimiz değil, kadınlara, erkeklere ve annelerle oğullarına dair fikirlerimiz de alt üst oldu. Biz oğullar, annelerimizin kuzusu mu yoksa kurbanı mıyız? Çıkış kaynağımız bu sorudur.

Filmin öyküsünde nelerden esinlenildi? Gerçek bir hikayeye mi dayanıyor?
Filmin dünyasını kurarken kendi iç sesimi perdeye aktarmaya çalıştım. Neyi nasıl hatırladığımız ve hatıralarımızın kesik kesik zihinde kalmasından yola çıkarak bir hikaye kurduk. Gerçeklik her yaptığımız işin içinde bir parça var ama sonuçta kurmaca bir film ortaya çıkardık.

‘Sevgi sözcükleriyle gizlenen terör’ olarak temalanan film geçmişte yaşanan travmalara değiniyor. Filmin hazırlanmasında nelerden ilham alındı?
Annesinin Kuzusu sevgi sözcükleriyle gizlenen terörün peşine düşen bir film. Alışılmadık bir aile hikayesi, her birimizin geçmişindeki travmalarla yüzleşmesine kapı aralamayı uman alçakgönüllü̈ bir kolektif terapi deneyimi. Kendimizi neden suçlu hissederiz? Annemiz ve babamız bu suçluluk duygusundan nasıl beslenirler? Kuşaktan kuşağa aktarılan suçluluk nasıl kabuk bağlar ve görünmez olur? Bize aktarılan ateş topunu bizden sonrakine devretmek istemezsek ne yapmalıyız? Kendi kendimize sorduğumuz bu sorulardan ilham aldık.

Annesinin Kuzusu filminin oyuncu seçiminde hangi kriterler etkin oldu?
Oyuncu seçimi konusunda çok şanslı olduğumu düşünüyorum. Bütün ekibin çok içime sindiğini söyleyebilirim. Uzun süren bir hazırlık sürecimiz oldu. Senaryoya inanması ve bir şekilde kendi hikayesine değen insanlar olsun istedik. Audition aldığımız oyuncular arasından seçim yapmaya çalışırken, Necip Memili eve bir gün Kenan karakterine girerek geldi ve rolü kendiliğinden aldı diyebilirim. Aynı şekilde Selin Şekerci ile hikaye üzerine sohbet ederken, ne kadar çok Güneş karakteriyle benzer bir hikayesi olduğunu fark ettik. Beraber ilerleme kararı aldık. Hakkını da fazlaca verdiğini söyleyebilirim. Necip’in performansı Altın Koza ile de ödüllendirildi, mutluyuz.

Festivalde film hakkında nasıl yorumlar aldınız?
Filmi bir taraf tutmadan yazmaya çalıştık. Karakterlerin hepsinin kendisine göre haklı tarafı var. Kimse masum değil, kimse suçlu da değil. Festivalde insanların farklı karakterlerle özdeşleşmesi ve onların tarafında yer alması amacımıza ulaştığımızı hissettirdi. Adana seyircisi her zaman harika. İlk filmim ile de orda yarışmıştım. Bu sene bütün gösterimlerimiz merdivenlere kadar doluydu. Çok gurur ve mutluluk duyduk.

Cumhuriyetin 100. yılında festivalde yer almak ve sinemaseverlerle bir araya gelmek sizin için nasıl bir duygu?
Seyirci ile bir araya gelmek her zaman inanılmaz heyecan verici ve keyifli bir durum. Aynı şekilde Cumhuriyetimizin 100. yılında hazır olan filmlerden biri olmak tabi ki akılda kalıcı. Güzel bir sene bizim için.

Sinema artık hayatınızın merkezine yerleşti diyebilir misiniz? Film yapmanızda neler etkin oluyor?
Sinema her zaman hayatımın merkezindeydi. Benim için iyileştirici ve özgürleştirici bir alan. Gözlemlediğim, meraklandığım, içinde var olduğum durumları ve duyguları anlatmaya devam edeceğim.

Yakın zamanda yine bir projeniz olacak mı?
Dördüncü senaryomun ilk draftlarını bitirdim. Senaryoyu geliştirme aşamasındayım. Sanırım Annesinin Kuzusu filminin festival sürecini tamamladıktan sonra yeni filmim için yavaş yavaş ön hazırlık sürecine geçerim.