John Galliano İmzalı Maison Margiela 2022 İlkbahar/Yaz Filmi

John Galliano, film müziklerinin gıcırdayan elektro gitarının altında fısıldıyor ve sunumu, gözlerimizin önünde ortaya çıkan sinematik görüntüler kadar cezbedici. Rue Saint-Maur'daki beyaza boyanmış Maison Margiela manastırındayız, hazır giyim filminin gösterimi için iki bianchetto salon sandalyesinde oturuyoruz. En yeni vizyonu, Marion Cotillard'ın La Vie en rose ve Nicole Kidman'ın Grace of Monaco'nun yönetmenliğini yapan Olivier Dahan'ın yönettiği muhteşem A Folk Horror Tale'in baştan çıkarıcı bir devamı niteliğinde.

Asi ve çekici bir şekilde sizi yarattığı zaman yolculuğu evreninden koparıyor ve başka bir evrene taşıyor. Haute couture filmi tam bir illüzyon; film senaryoyu daha fazla inandırıcılıkla aşılamak için sahne arkasına gidiyor. Galliano bunu en iyi şu şekilde açıklıyor; “Bu zanaatkar film, 360 LED ekranlı bir stüdyoda çekildi. Burada, Co-Ed filminde, sahne arkasını gerçekten ortaya çıkarmanın eğlenceli olduğunu düşündük, bu yüzden bir özgünlük söz konusu. Dilerseniz inancı askıya alabiliriz.”

Zanaatkar, Maison Margiela'nın haute couture için kullandığı bir terim, 'Co-Ed' ise hazır giyim koleksiyonunu ifade ediyor. Galliano'nun haute couture için teknikler icat ettiği ve bunları hazır giyime adapte ettiği yaratıcı sürecini tanımlayan piramidal yapıda bu nüanslar oldukça önemli. Son filmiyle yeni filmi arasındaki diyaloğun temelini oluşturan ise tam da bu kavram aslında.

Haute couture eli temsil ediyorsa, hazır giyim de sanayileşmenin bir karşılığı. Özünde bu koleksiyon, haute couture temalarından yararlanıyor ve onları satın alabileceğiniz bir gardırop haline getiriyor. 2021 İlkbahar/Yaz filminde Galliano, "Su aslında gerçek su değil, suda bir sal üzerinde oldukları fikrini uyandırmak için oynayabileceğimiz biyolojik olarak parçalanabilen selofandı." diye açıklıyor balıkçı motifinin olduğu bir sahneye atıfta bulunarak.

Filmde olanlar, Galliano'nun hikaye anlatımı geleneğine sadık kalarak şifreyi çözmeyi seyirciye bırakıyor. Pandemi boyunca Galliano, film yapımı seçimleriyle iletişim yönlerinden kriz sırasında hepimizin hissettiği bilgi ve şeffaflık özlemine, kolektif deneyimimiz için çok önemli olan karşılıklı bağımlılığa kadar zamanımızın zorluklarını yansıttı. Her şeyden önce, bu yeni filmi bir topluluğun ifadesi gibi geliyor.

Filmin içine Galliano, kırsal kesimlerdeki sahnelerden depremlerle parçalanan ortamların daha çarpıcı görüntülerine, modellerinin manzarada ilerlediği bir dizi arka plan ekliyor. "Sorgulamayı kışkırtmak için yapılmışlar." diyor ve ekliyor; "Pek çok şeyi atlatmış olsak da, hala çok fazla şey yaşanıyor." Koleksiyonun açık hava etkinlikleri, hayvan motifleri ve Galliano'nun "ütopik bir gençlik" dediği doğa merkezli temalarıyla desteklenen, çevreye ve toplumsal farkındalığa her zamankinden daha fazla bağlı olan pandemi sonrası bir gençliğin portresi gibi geliyor.

Galliano, pandemiyi bir ders olarak gören ve yaşananları unutmayan bir nesil olduğunu kabul ediyor. Fair Isle'da örülmüş eldivenlerin üzerine giyilen karton taçlar ve zırh benzeri gümüş yüzükler ve el plakaları ile Galliano'nun filmde canlandırdığı toplulukta her şeye rağmen bir kahramanlık var.

Her şeyden önce bir umut duygusu taşıyor. "Burada her zaman inandığımız bir şey var. Topluluk, yaratıcı sürecimizin bir parçası ve buna bakan diğer kişiler için, paylaşılan etik ve inançlara sahip insanlara veya bir markaya ait olmanın bir yolunu sunuyor.”