Sarah Bahbah'la Altyazılı Diyaloglar

Geçtiğimiz sene Art Basel Miami’de ilk solo şovunu gerçekleştirdiğinden beri Instagram’da kültleşmiş takipçilerini ve de gündemi peşinden sürüklüyor. Kendi bio’sunda dediği gibi, onun işlerini muhtemelen bir başkasının hesabında görmüşsünüzdür. Avustralya’da yetişmiş Filistinli sanatçı sergilerini okyanusun ötesine taşırken, Gucci, Vogue ve Topshop gibi isimlerle de iş birliği yaptı. Yoğun hislerden kusurlu ilişkilere uzanan bir skalayi yakaladığı objektifinin hayranları arasında Emma Watson, Diplo ve Katy Perry’i sayabiliriz. 

Fotoğraf: @sarahbahbah

Sarah Bahbah’yı diğer günümüz fotoğrafçılarından ayıran şey yalnızca alametifarikası olan kendi yarattığı altyazılı, sature renkli, sinematik, hikaye-odaklı fotoğrafçılığı değil. Kadınlara hem kendilerine hem de başkalarına karşı transparan olmaları ve kendilerini sevmeleri için ilham verme hedefi. Güçlü ve özgürleştirici mesajıyla modern jenerasyona ilham veren Sarah Bahbah’la Instagram'da yarattığı altyazı furyasıyla ilgili konuştuk. 

Bu sene ilk defa Amerika dışında sergilendin. Avrupa’daki hayranlarının çok heyecanlı olduklarını biliyorum, sen nasıl hissediyorsun, her şey nasıl gelişti? 

İnanılmaz heyecanlıyım ve bunun birden fazla sebebi var. Geçen sene, bağımsız bir sanatçı olarak kendimi temsil etmeye ve galeri temsilcilerimi geride bırakmaya karar verdim. Bu karar her şeyi benim için biraz daha fazla gerçekçi hale getirdi. 2017’de Art Basel Miami Week’te ilk solo şovumu yaptim ve bu inanilmaz deneyim Los Angeles ve New York’taki solo şovlarımla devam etti. 

Instagram’i en iyi kullanan sanatçılardan birisin, fotoğrafları metinle buluşturan, oldukça ayırt edilebilir bir tarzın var. Bu tarzı ilk nasıl keşfettin ve neden Instagram?

Instagram’ı daha önce yapılmamış bir şekilde kullanmak istedim. İlk Tumblr kullanmaya başladığımda, yabancı filmlerden alınmış, altyazılı ekran resimleri inanılmaz ilgimi çekti. Film gibi gözüken, ama esasen fotoğraf olan bir hikâye yaratmanın ne kadar oyuncu ve güçlü olacağı fikri bana o zaman geldi. Instagram’ın ulaşılabilirliği ve geniş erişimi çok önemli olduğunu düşündüğüm sorunlara dikkat çekmekte yardımcı oluyor.

Sence neden insanlar işlerinle bu kadar büyük bir duygusal bağ kurabildi?

Sanatım benim içsel diyalogum. Kendime karşı transparan olabilmek için çok çaba harcadım ve bu nedenle, işlerim açığa çıkartıcı ve ayartıcı nitelikte. Hem kendime hem de başkalarına karşı tamamen dürüst olma sözü verdim. Sanırım insanlar bu yüzdem işlerimle bağlantı kurabiliyor, çünkü hala iyileşiyorum ve iyileşme sürecimle ilgili oldukça açığım

Fotoğraf: @sarahbahbah

İşlerin için nereden ilham alıyorsun, arkadaşlarla konuşmalar, kişisel deneyimler?

İlhamımı kendi deneyimlerimden alıyorum. Deneyimlerim üzerine kafa yorarak çok zaman geçiriyorum ve işlerim de bu düşünme zamanları sırasındaki içsel diyaloglarıma dayanıyor.

Favori bir işin var mı? 

Bu şiirim olmalı. Dört aydır yollardaydım ve dengem bozulmuştu. Bu şiir bana Paris’te, hasta yatağımda olduğum bir gece geliverdi. Elektrikler kesilmişti, güçsüz ve karanlık bir konumaydım. Dikkatimi dağıtabileceğim hiçbir yol olmayınca artık travmalarımı bastıramaz hale geldim ve bütün yoğun ve karışık düşüncelerim benden kendilerini zorlarcasına çıkıverdiler. Saatlerce ağladım. Ve her gözyaşıyla, satırlar benden dökülüverdi. Bu deneyim o kadar güçlüydü ki, bunu paylaşmanın gerekli olduğunu hissettim. Bu şiir ile kişisel nedenlerden ötürü çok gurur duyuyorum. Bu işin prodüksiyonu uzun zaman önce bilinçaltımda yapılanmaya başlamış, tamamen katartik bir deneyimdi. Bu nedenle bu şiir benim için geçmişimdeki çocuk cinsel istismarı ile ilgili iyileşme surecimin bir sembolü haline geldi. 

Kadınları güçlendirmek işlerinde öne çıkıyor. İşlerin aracılığıyla kadinlarda özellikle uyandırmak istediğin bir his var mi?

Kadınların içlerinde oldukları kişiyle gurur duymalarını istiyorum. Bunun mümkün olabilmesinin tek yolunun da gerçekten duygularımızla ilgili transparan olmaktan geçtiğine inanıyorum. Bununla kastettiğim; ne istediğini söylemek ve hislerinin akmasına izin vermek. Uzerimizde mükemmel küçük kadınlar gibi davranmak ile ilgili çok büyük baskı oldugunu düşünüyorum. Ama, kalp kırıklığı, yas ve acı çekmenin icinde bile gercek bir güzellik var. Kadınlarin bu çaresiz hissedilen anları da kucaklamasını istiyorum. Benim bu noktaya gelmem uzun zaman aldı; umuyorum ki işlerim başka kadınlara da aynisini yapmak üzere rehber olur.

"I Could Not Protect Her" serisinin ilhamını anlatabilir misin, bu işle ne mesaj vermek istedin?

"I Could Not Protect Her" sevilmek isterken sevilmekten korkmak, ilgi arzularken izolasyon talep etmek arasındaki karışık duygu durumuna odaklanıyor. Bu seri çözülmemiş çocukluk travmasından kaynaklanan bir güven eksikliğinden ilham alarak yaratıldı. Bu serinin ilhamı ardındaki gerçek, kendi geçmişimdeki çocuk cinsel istismarıyla yüzleşmem. I Could Not Protect Her’u hem kendi iyileşme sürecim, hem de çocuk cinsel istismarını atlatmış diğer insanlar için bir platform sağlamak adına yaratmam gerekiyordu. Ben sanatımı tabuları kırmak için kullanıyorum ve bu konunun etrafındaki tabuları kırmak çok önemli olduğunu hissettiğim bir şey.

Deneyimini paylaşmak iyileşmene nasıl yardımcı oldu?

Deneyimimi paylaşmak benim için yasadığım travmayla birlikte gelen utancı serbest bırakmak demekti. I Could Not Protect Her’ün yayınlanmasından sonra büyük bir sevgi ile karşılanmak bende çok fazla duygu uyandırdı. Özgürleşme, kurtuluş, gözyaşları… Tam, sevilen, korunan ve güvende hissetme akla gelen kelimeler. Serimin ana mesajı travma atlatmış insanlara sessiz kalmamaları için güç vermek. Yalnız değiliz. Travmalarımız hakkında konuştuğumuzda, yavaşça utançtan özgürleşiyoruz. Iyileşme derhal olan bir şey değil, uzun, aci verici ve zor. Ama size söz veriyorum, iyileşmek için gereken zamanı ayırın, acınızla beraber olun. Ne hissetmeniz gerekiyorsa hissedin. Ve süreç sırasında ne kadar zor gelirse gelsin, kesinlikle bundan çok daha güçlü ve daha canlı bir şekilde çıkacaksınız.