Yaratıcı ve güçlü Royal Collage of Art defilesinin sonunda, kolejin yeni bir çağ atlamasında payı olan moda departmanı başkanı Zowie Broach, "Bu defile bir manzara sunmayı amaçlıyor, tıpkı dansçı Pina Bausch'u izlemek gibi," dedi.
Zandra Rhodes'tan 60'larda RCA'dan birçok başarılı moda tasarımcısı mezun etmiş David Sassoon'a ve daha yakın bir tarihte mezun olmuş Erdem Moralıoğlu'na kadar defileyi ön sırada izleyen birçok isimle beraber, bu defile gösteri sanatında yepyeni bir çığır açtı.
Suzy ve RCA'dan 2003'te mezun olan Erdem
Kolejin büyük defile alanı, mezun olan 36 öğrencinin özgünlüğünün ve zanaat becerisinin yansıması haline gelmişti.
Mankenler öyle bir kareografiye göre hareket ettiler ki 36 farklı tasarımcının tarzını bir noktada birleştirebilmişlerdi. Kıyafetlerin hepsi son derece özgün gözüküyordu. Mark Glasgow'un son derece geleneksel ama pembe ve yeşil gibi tatlı-ekşi renkteki erkek kıyafetlerinden, Une Yea'nın elektrikli ışıklara sahip şapkalarıyla beraber sunduğu beyaz, kesimli kıyafetlere kadar her şey orijinaldi.
Bu yaratıcı gösterinin başka bir yönü de kıyafetlerin yapısal olarak ön plana çıkarılması ve bunun nötr renklerle dengelenmesiydi. Bunlara örnek olarak Rebecca Stant'in terzi teknikleri ve şeffaflıkla oynaması veya erkek giyim tasarımcısı San Kang'in kıyafetler üzerinde bıraktığı siyah beyaz benekler verilebilir.
Yapısallığa bir örnek olarak da Jae Hyuk Lim'in beyaz kabarık ceketler üzerinde açtığı stratejik delikler verilebilir. Yine sade tonlar ve kumaşlar kullanılmıştı. Örgü tasarımlar yapan Lucinda Popp tarafından tasarlanmış yünlü yeşil bir ceket de gözüme ilişenlerden.
Düz ayakkabılar, hatta genelde sneaker'lar, bir moda duruşunu yansıtmak için değil doğal olarak ayağa geçirilivermiş gibi duruyordu; bu da şık modernlik anlayışını destekliyordu. Topuklu ayakkabılar da vardı, örneğin Fengyi Tan'in kıvrımlı, fazlasıyla renkli elbiselerinin altında. Ama defileyi özetleyen sözcük kesinlikle "dinamik"ti.
Hüzün duygusu hissettiren anlar da yaşandı. Melanie Lewiston'ın başlık takmış, mütevazi giyinmiş mankenlerinin yüzlerini beyaz maskeyle kapatması bu duyguyu güçlendirmişti. Ondan sonra defileye ara verilip tekerlekli masalarda atıştırmalıklar getirilince seyirci neşeli ruh halini geri kazandı.
Standartların yüksek olması çok etkileyiciydi ki bu RCA'nın mezuniyet derecesindeki öğrencilerinde hep gördüğümüz bir şey.
Ancak, Rektör Dr. Paul Thompson'ın da dediği gibi, "Değişim ve yeni fikirler gerekli."
Fengyi Tan (kadın giyimi)
Otuzuncu tasarımcının kıyafetleri sahneye çıktığında artık bir moda yorgunluğu çökmüştü üzerime. Ama Vivi Raila'nın 21. yüzyıl tarzı çiçeksi süslemelerini görünce kendimi toparladım. Ayrıca, Paula Knorr'un hasır kullanılarak tasarlanmış kıyafetleri de son derece heyecan vericiydi. Ka Wa Key Chow'un inişli çıkışlı süslemeleri, erkek giyiminde beklenmedikti ama ortaya çıkan pastel sonuç son derece tatlıydı.
Sonuç olarak, RCA defilelerini bir adım daha öne taşıdı.
