Rahimcan Kapkap: “Set Benim İlk Evim”

Kızılcık Şerbeti dizisinde Metehan karakterine hayat veren oyuncu Rahimcan Kapkap, enerjisi ve yeteneğiyle, genç yaşına rağmen kısa sürede oyunculuk dünyasında kendine sağlam bir yer edindi. Kariyerindeki zorlu yolculuğunu anlatan Kapkap, “Bir an bile vazgeçmek veya yapamayacağım kaygısına düşmek gibi bir durum söz konusu olmadı. İnancım sağlam tuttu beni” diyerek başarısının arkasındaki kararlılığını dile getiriyor. Farklı bir karaktere bürünmenin ve kimliğinin dışına çıkmanın kendisi adına eşsiz bir deneyim olduğunu anlatan Kapkap, şimdi Metruk Adam filmiyle hayranlarını yeniden etkilemeye hazırlanıyor.

Nasıl gidiyor hayatın bu günlerde?

Koşuşturmacalı gibi gözüken sakin bir hayatım var aslında bu aralar. Yeni dinamikler yeni düzenler…

Oyunculuğa başladığın süreç içerisinde seni neler zorladı? “Yapamayacağım” diyerek geri adım attığın zamanlar oldu mu hiç?

İnanır mısınız bu yolculukta beni birçok şey zorladı. İstanbul’a ilk defa gelen, hedefleri hayalleri olan fakat imkânı olmayan birisi ne kadar zorlanabilirse o kadar işte. Ama bir an bile vazgeçmek veya yapamayacağım kaygısına düşmek gibi bir durum söz konusu olmadı. İnancım sağlam tuttu beni.

Oyuncu olarak yaptığın işin en sevdiğin yanı nedir?

Hayatım boyunca çalışmamak galiba. Görev olarak görmüyorum oyunculuğu… Çünkü benim en sevdiğim takıntım, hayatım, ilk aşkım bu durum. Set benim ilk evim mesela; oturduğum ev, ikinci evim. Bu aidiyet duygusu, başarma hırsı olduğu sürece hayatım boyunca çalışmayacağım için şanslıyım. Onun haricinde farklı bir karaktere bürünme hali çok afaki ve müthiş bir şey geliyor bana. Sokakta insanlar Metehan diye sesleniyor mesela ve bu hoşuma gidiyor; kimliğimdeki ismin dışına çıkabilme özgürlüğü…

Fotoğraf: Emrey Özcan

Bir karakterin hikayesini ve duygularını canlandırmak, hayata dair bakış açını nasıl etkiliyor? Bu süreç sana empati konusunda bir şeyler öğretti mi?

Öğretmez olur mu, fazlasıyla öğretiyor hem de. Her sahnede karakterimle alışveriş içerisindeyiz. Olaylara bakış açısı olarak da duygu durum açısından da. Bu da doğaçlamaya veya olma haline itiyor beni. Kıymetli olan da bu zaten. Aksi takdirde ete kemiğe bürünemezdi, inandırıcılığı olamazdı.

Oyunculuk sayesinde hayatta keşfettiğin en büyük ders veya farkındalık nedir?

İnanmak ve savunmak... Hayatı, hayallerini, karakterini, yaşamın tüm güzelliklerini.

Fotoğraf: Emrey Özcan

Rol seçimlerinde nelere dikkat ediyorsun? Seni çeken bir hikâye ya da karakterde aradığın özellikler neler?

Zekamı, bedenimi, yeteneğimi zorlayan her hikâyeyi karakteri deneyimlemek isterim. Üzerinde çalışabileceğim, zorlanacağım malzeme isterim. 

Kariyerin boyunca aldığın en değerli öğüt nedir?

“Her ne yapıyorsan yapmaya devam et oğlum”

Kızılcık Şerbeti dizisiyle hayatında neler değişti?

Her şey gibi gözüken hiçbir şey.

Kamera önünde olduğunda, gerçek Rahimcan ile oynadığın karakter arasında bir denge kurmak senin için zor oluyor mu? Bu dengeyi nasıl sağlıyorsun?

İlk bölümlerde bu dengeyi oturtmak zor oldu biraz evet. Çünkü sürekli empati kurmaya çalışıyordum Metehan ile. Benzerlikler kadar uçurumlar da vardı aramızda. En basitinden aile yapısı, sevgi skalası çok farklıydı. Ama doğru feedback’ler, doğru yönlendirmelerle ve çalışmalarla rayına oturdu. İç motivasyonu da ona göre ayarlar oldum, biraz kontak meselesi galiba.

Oyunculuk dışındaki hayatına baktığında, bu mesleğin sana kattığı özgüven, disiplin veya farkındalık gibi kazanımlar günlük yaşamına nasıl yansıyor?

Aslında bu üç madde; özgüven, disiplin ve farkındalık bana oyunculukla beraber yüklenen özellikler değil, bunlar bende olduğu için oyuncu oldum. Baktığında yeter mi? Asla… En iyi versiyonu bulana kadar devam, sonu varsa tabi.

Fotoğraf: Emrey Özcan

Yoğun çalışma temposunda zihinsel ve fiziksel olarak enerjini nasıl koruyorsun?

Bu aralar sık sık düşündüğüm bir konu. Korumuyorum ama önlem almak gerekiyor sanırım artık.

Seni en kolay ne güldürür?

Birisini korkutmak galiba, bayılıyorum.

Son zamanlarda izlediğin ve seni etkileyen dizi/filmleri bizle paylaşabilir misin?

Dizi veya film değil de geçenlerde müthiş bir tiyatro oyunu izledim. Hatta dayanamadım tekrar gittim izledim. Arkadaşım Nezaket Erden’in oynadığı tek kişilik ve tek aksesuarlı mükemmel bir oyun. Sonradan oyunun çıkış hikayesini dinlediğimde de aşırı etkilendiğim ve bu sürecin filme dökülmesini düşündüğüm (Nezaketin de şu an haberi olacak sanırım) Sevgili Arsız Ölüm – Dirmit. 

Büyük bir hayran kitlen var. Sence neden bu kadar seviliyorsun? 

Seven, değer veren herkese sonsuz minnetle, sevgiyle…

Yeni bir film projesiyle karşımıza çıkmaya hazırlanıyorsun. Biraz bahsedebilir misin?

İçinde olmaktan çok keyif aldığım kıymetli bir iş. Senaryosuna inanılmaz inanıyorum. Açıkçası Esat’ın geçmişi zorladı beni ama bu da mutlu etti. Ercan (Kesal) abiden, Çağrı (Vila Lostuvalı) Hoca’dan çok şey öğrendim. Umarım seyirci de içinde bulunduğumuz dünyayı sever ve eşlik eder bizlere…

Son olarak, genç bir oyuncu olarak, kariyerinin başındaki oyunculara ya da bu sektöre girmek isteyenlere vermek istediğin bir tavsiye var mı?

Tavsiye değil de ricam olabilir ancak. Lütfen vazgeçmeyin, imgeleyin ve inanın. Aşkla eyleme geçin.