Dünya varmış

Dünya varmış! İstediğini yaz diyorlar. Hem de istediğin uzunlukta! Vogue Türkiye’nin ilk sayısından beri her ay derginin gurme sayfalarını yazıyorum. Ne araştırması, ne yazması, beni en çok zorlayan hangi konuyu yazacağıma karar vermek oluyor.  Turşu da ilginç, incir de. Farklı mönü tasarımlarını da anlatmak istiyorum, okuduğum zeytinyağı kitabını da. Ama sayfa sayım belli. En fazla 1500 kelime. Her ay sadece bir konu.

Bu ay Blog’da Vogue Gurme bana emanet. Madem istediğim kadar yazabiliyorum, hemen işe koyulmalı. Kasım mutfak açısından bir Nisan, Mayıs değil ama yine de heyecanlı bir ay. Öncelikle Ekim sonunda on gün boyunca gezdiğim İtalya var. Bologna, Modena, Alba… Sonra hep yazmak istediğim yeni ürünler, mekanlar, yemekler. Hurma, kestane, balkabağı, sonbahar sofraları. Bakarsınız, vintage peçete koleksiyonumla bile karşılaşırsınız bu sayfalarda.

Yazılarımda hep merak ettiğim, sadece neyi yediğimiz değil aynı zamanda neden ve nasıl yediğimiz. Bunda eskiden psikolog olmamın etkisi vardır kesin. Belki de anne olmaktan gelen doğal bir gözlemleme durumu söz konusu. Yani zaman zaman yemek psikolojisiyle ilgili konulara da girersem şaşırmayın...

Bir ‘preview’ niteliğinde eklediğim fotoğraflar Torino Cenevre arası araba yolculuğundan. Çamlara yeni düşmüş kar sonbaharın kırmızısı, turuncusu, sarısıyla aynı karelerde. Bu büyüleyici sahneler yemekle ilgili değil ama hala etkisindeyim, paylaşayım dedim. Hem belki ilham verir, sofralarınıza da yansır... Kasım’da dergide turşuyla, Blog’da farklı farklı konularla buluşmak üzere.